اندازه مهم است

آدم هیچ وقت اندازه ی دنیایش نیست. یا از آن کوچکتر است، یا بزرگتر، و یا هردو. لاجرم همیشه دچار یک بی قراری آزار دهنده است که گاه او را بی حوصله می کند و گاه او را تا حد تنهایی می ترساند. تنهایی و بی حوصلگی در تمام لحظات زندگی انسان با او و از رگ گردن نزدیکتر به اوست.